Binnenkort vind je op mijn website een nieuwe rubriek, namelijk plantaardige vragen. In deze rubriek delen andere waarom ze de keuze hebben gemaakt om plantaardig te gaan eten, waar ze tegen aan lopen en delen ze hun beste tips. Iedereen heeft immers ooit een keer de overstap gemaakt naar een plantaardig voedingspatroon. Hierdoor kwam ik op het idee, om eerst uitgebreid mijn eigen verhaal te vertellen. Waarom, wanneer en hoe heb ik de overstap gemaakt?
Hiervoor gaan we terug naar de zomervakantie van 2014 toen ik voor het eerst zonder mijn ouders op vakantie ging om vrijwilligerswerk in Malawi te doen. Ik ben altijd een dierenliefhebber geweest en wilde niets liever dan naar Afrika toe, om mijn favoriete dieren in het wild te zien. Maar welke ouder laat zijn minderjarige dochter nu alleen naar de andere kant van de wereld vliegen, waarschijnlijk geen. Ik kwam in contact met een organisatie die vrijwilligerswerk reizen organiseert voor jongeren. Dit leek mij de ideale manier om meer te leren over het Afrikaanse leven, een helpende hand te bieden en gelijk een keer op safari te kunnen. Malawi bleek niet echt een safari land te zijn, al zal ik nooit meer zo veel nijlpaarden op één dag zien. Wel ben ik tijdens deze reis tot andere inzichten gekomen met betrekken tot dierenliefde.
Eén van de eerste dagen kregen we namelijk een taalles, zodat we later op de markt inkopen konden gaan doen, om in de avond samen met een kok een gerecht uit Malawi te maken. Op het lijstje stonden verschillende soorten groeten en kip. En heel naïef van mij, had ik er nooit bij stil gestaan dat we levende kippen gingen kopen. In Nederland zijn we zo gewent om alles kant-en-klaar in de supermarkt te kopen. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik mijzelf dwong om bij de slachting aanwezig te zijn, ik at tenslotte ook kip. Echter ben ik met tranen in mijn ogen weggelopen nadat de eerste kip was geslacht . Ik heb die avond ook niets gegeten. Drie weken lang ben ik zonder moeite vegetariër geweest, alleen bij thuiskomst bleek dit toch weer een stuk lastiger. Niemand in mijn familie eet vegetarisch, ik at met de pot mee en wilde vooral niet lastig doen. Ongeveer 2,5 jaar heb ik weinig vlees gegeten en at ik het alleen wanneer het door een gerecht zat. In deze periode heb ik ook twee soloreizen door Europa gemaakt en zorgde ik zelf voor mij eten en dit was altijd vegetarisch. Tijdens deze reizen leerde ik ook vegetariërs en veganisten kennen, die mij enorm inspireerde.
Toen ik op 1 januari 2017 voor 2,5 maand door Zuidelijk Afrika ging reizen, besloot ik dan ook definitief vegetariër te worden. Tijdens deze reis zag ik ook eindelijk mijn favoriete dieren in het wild, wat een van de meest bijzondere momenten in mijn leven is geweest. Hierdoor besefte ik nog meer dat ik absoluut geen dieren pijn wilde doen. Tijdens deze reis sprak ik wederom met mensen die hadden gekozen voor een vegetarische of veganistische levensstijl en kwam ik er achter dat dierenleed niet alleen in de vleesindustrie voor komt. Bij thuiskomst was ik dit keer dus definitief vegetariër, maar ben ik mij ook verder gaan verdiepen in veganisme. Toevallig kwam rond dezelfde periode (maart 2017) de documentaire ' What the Healt' op Netflix en was ik eigenlijk overtuigd om plantaardig te gaan eten. Eén van de eye-openers voor mij was, dat ik er nooit over na had gedacht dat melk gewoon babyvoeding is voor kalfjes.
Maar ook nu vond ik het weer moeilijk om dit thuis toe te passen, mijn familie moest immers al rekening houden met mij. Wel koos ik steeds vaker voor veganistische opties, zo ook buiten de deur. Tijdens een etentje in Amsterdam (mei 2017), waar ik voor een vegan bietenburger koos, liep ik een voedselvergiftiging op... Niet zomaar eentje, maar een waar ik maanden ziek van ben geweest en het prikkelbare darm syndroom (PDS) aan over heb gehouden. Ik moest echt weer opnieuw leren eten en ontdekken waar mijn lichaam niet tegen kon. Eén van deze dingen bleek lactose te zijn, hierdoor was de keuze om te stoppen met melkproducten snel gemaakt. Was ik zonder een lactose-intolerantie ook gestopt, absoluut! Het had waarschijnlijk alleen iets langer geduurd.
Eind september 2017 leerde ik mijn Indiase vriend kennen, die vegetarisch is en gelukkig ook open stond voor een plantaardig voedingspatroon. In het studentenhuis waar hij woonde kookte we vaak Indiase gerechten (de perfecte keuken voor een plantaardig voedingspatroon als je het mij vraagt), maar we probeerde ook nieuwe gerechten uit. Het voelde voor mij als een verademing om te kunnen koken wat ik zelf lekker vond en wilde eten, dit was één van de redenen waarom ik snel bij hem in trok. Toen we later verhuisde naar een studio in Rotterdam, was het helemaal fijn omdat we een eigen keuken hadden. We aten bijna helemaal veganistisch, alleen af en toe nog een product waar ei of honing in zat verwerkt. Wel hadden we veel gesprekken over veganisme en keken we documentaires als: Cowspiracy, Dominion, Food choices, Earthlings, Forks over knives en The Game Changers.
Door deze documentaires werden we ons steeds bewuster, waardoor we op een gegeven moment er op gingen letten om helemaal plantaardig te eten. Wanneer dit punt precies is geweest weer ik niet meer, ik denk ergens rond onze verhuizing naar Dordrecht in augustus 2019. Rond dezelfde periode heb ik ook een opleiding gevolgd tot gewichtsconsulent en wilde ik mensen gaan begeleiden naar een gezond voedingspatroon. Alleen merkte ik dat het zo tegen mijn principes in ging om mensen adviezen te geven over dierlijke producten. Ik besloot daarom (na lang twijfelen) mijn website om te bouwen en te kiezen voor dat gene dat mij gelukkig maakt: andere informeren en begeleiding naar een plantaardig voedingspatroon, maar ook andere onderwerpen te bespreken die ik belangrijk vind.
Het is uiteindelijk een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat ik mensen met mijn verhaal kan inspireren. Je hoeft namelijk niet (direct) de perfecte vegan te zijn en het is oké om het op jouw manier te doen. Het leuke aan deze rubriek gaat worden, dat er allemaal verschillende verhalen zullen komen. Iedereen begint zijn plantaardige avontuur op zijn of haar eigen manier en alle manieren zijn goed.
Commentaires